Bakının qədim bir məhəlləsinə kiçik ayaqqabı dükanı vardı. Dükanın özü də ən az məhəllə qədər qədimi idi.
Bir gün çəkməçi yeni gətirdiyi malları vitrinə yerləşdirərkən küçədə balaca bir oğlanın həvəslə ayaqqabılara baxdığını gördü.
O ayyaqqabıların ən yaxşılarını ön tərəfə qoyub pəncərəyə bir az da yaxınlaşdı. Uşaq, qoltuqaltıdan istifadə edirdi. Özü də çətinliklə… Kişi bir daha ona baxdı. Geyindiyi şalvarın sol hissəsi dizin aşağı hissəsindən sonra boş idi. Ona görə də sağa–sola uçurdu. Balaca maraq dolu baxışlarla ayaqqabılara baxırdı. Öz xəyal dünyasında bu çəkmələrlə bağçada ora–bura qaçır, digər uşaqlarla oynayırdı. Bir müddət xəyallara dalıb yerindəcə qalmışdı.


Birdən özünə gəlib məyuscasına yoluna davam edirdi ki, kişi cəld dükandan bayıra atıldı və dedi:

– Ey balaca!.. Ayaqqabı deyəsən çox bəyəndin hə? Bu ilki modellər superdir!
Bu ayaqqabılar ki var, sənə çox yaraşar!
Yaxşı da zövqün var ha… Gəl bir ayağında yoxlayaq.

Balaca gülümsəyərək belə dedi:

– Onlar həqiqətən gözəldirlər!.
Bir müddət dayanıb sonra kədərli bir tərzdə sözlərinə davam etdi.
–Amma anadangəlmə bir ayağım yoxdur. Bəs digər tayını kim alacaq?

Çəkməçi sanki uşağın gözlərindəki dərin kədəri gördü və bir anlıq susdu.
– Eh, Dərd etiyin şeyə bax!.. Bir tayını da sol ayaqlı birinə satıram.

Balaca uşağın ağlı bu sözlə razılaşdı.

O birdən çəkmənin qiymətini görüb məyus oldu və dedi:

Amma üstündə 30 manat yazılıb. Mənim üçün bunu almaq sadəcə bir xəyaldır !

Birdən çəkməçinin ağlına bir fikir gəlir:
– Ayağındakı köhnə çəkmə ki var, onu verirsən mənə, mən də sənə yenisini verirəm. Bu qədər sadə.

– Zarafat edirsiniz? –deyə oğlan kəkələdi. Altı deşilmək üzrədir.

Yüklə: Mətn | Zip Səhifələr: 1 2 3 4