ovuşdurdum. Səhər açılmışdı. Pəncərədən düşən sapsarı günəş şüaları otağın küncünü işıqlandırmışdı. Telefon ara vermədən zəng çalırdı. Dəstəyi qaldırdım. Nuzunun düz iki il, üç ay, on bir gün həsrətində olduğum səsini eşitdim. Ağlaya-ağlaya “tək qaldım, o yatdı, durmadı” dediyindən savayı bir sözünü anlamadım.

Axşamdan qalan yarımçıq marixuana bükümünü alışdırıb dərin qullab vurdum. Tüstünün dabanıma qədər işlədiyini açıqca hiss etdim.

Bir neçə dəqiqə sonra başım dumanlandı. Gözümün qabağına Nuzunun yataq otağı gəldi: çarpayının bir tərəfində Nuzu şirin-şirin mışıldayır, o biri tərəfində isə onun ürəyi qorxudan şüşə kimi çatlayıb ciliklənir...

Yasına getmədim. Ona edə biləcəyim ən ucuz yaxşılıq yasına getmək olardı.

Yüklə: Mətn | Zip Səhifələr: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14